'AFRIKANAN: HET ZIJN NET SCHILDPADDEN’
Blijf op de hoogte en volg sabine
10 September 2012 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
hier weer een update, dit keer over mijn eerste stageweek!
het echte leven is weer begonnen,
vorige week dinsdag was dan mijn eerste dag! Eerst een korte introductie: Het is de bedoeling (in theorie..) dat ik van 8 tot 12 op kantoor zit, vergaderingen pleeg, schoolopdrachten maak, activiteiten voorbereid, cliëntdossiers doorneem en aanpas, dingen regel voor de kinderen, serieus doe enz. En dan komen de kinderen terug van school en ga ik van 12/1 tot ongeveer 5 naar de kinderen in mijn cottage. Ik heb cottage 8, een meisjescottage. Hierin zitten meisjes van 8 tot 15 jaartjes oud. Meeste kinderen zijn uithuisgeplaats wegens bijvoorbeeld: misbruik, mishandeling, verwaarlozing, armoede, alcohol/drugs problemen enz. Sommige kinderen hebben hun ouders verloren aan aids of iets anders.
Om 8 uur zou ik op stage zijn, dus ik was netjes 5 voor 8 op stage.. braaf vroeg opgestaan en trots dat ik zo goed op tijd was!
Travis (mijn begeleider) zou iets later zijn, maar in afrika betekent dat je anderhalf uur later bent, dus heb ik tot die tijd netjes stil op een stoel zitten wachten.. (wat dus heel moeilijk voor mij is!)
Vervolgens moest ik een opdracht van 5 minuten doen, en weer wachten..Daarna de eerste paar cliëntdossiers doorgenomen, (want ja ook Afrika is een bureaucratisch land, dus dat betekent veel onnodig papierwerk)
Smiddags EINDELIJK na cottage 8. Hierbij zit een ‘mother’ die daar soort van woont, en dan nog 1 childcare worker die elke avond naar huis gaat. En ik dan erbij. In de cottage zitten 15 meisjes.
De moeder heet Isabel, en de andere chilcareworker heeft een Afrikaanse naam, dus niet uit te spreken en te schrijven. De kinderen zijn heel leuk, en heel uitdagend! Ik stond nog maar 1 seconden in de cottage en werd al geknuffeld:P
De eerste dag mocht ik gewoon een beetje meelopen en kijken. Ook heb ik de kinderen met hun huiswerk geholpen en hebben ze mij Zuid Afrikaans leren lezen, wat dus gewoon plat nederlands is..
Dag 2, begon weer heel ambitieus met niet zo veel doen, in het begin kan je hier namelijk nog niet gelijk veel doen, en kan ik ook nog niet direct met de schoolopdrachten beginnen. Heel erg wennen dus voor mij, aangezien ik niet van stil zitten en niks doen hou..
Vervolgens smiddags weer na de kinderen toe! Tot half 2 is het erg rustig, en speel ik een beetje met de kleinere kinderen (ze zijn zo schattig!) daarna komen ook de oudere kinderen thuis en moet er gegeten worden en huiswerk worden gemaakt. Op woensdag is er voorderest niet zo veel, dus hebben we netbal gespeelt ( wat eigenlijk gewoon korfbal is:P).
Merk wel dat de childworkers hier anders ‘opvoeden’ dan in Nederland. Het is normaal om tegen de kinderen te schreeuwen, en een tik op de handen is ook niet gek. Ook worden veel persoonlijke problemen van kinderen in een groep besproken waardoor kinderen helemaal dichtslaan. Daarnaast doen ze hier ook niet aan manieren bij het eten. De tv staat gewoon aan, iedereen zit gedraaid op hun stoel, en ook wordt er niet echt netjes gegeten. En lopen ze gewoon constant van tafel weg.. Allemaal dingen waarbij in Nederland in instellingen juist erg wordt op gelet en hier totaal niet. (behalve door mij dan:P) Ook heeft een childcareworker gewoon constant haar mp3 speler in, want she loves Music! En als ze iets doen, of ergens naar toe lopen dan doen ze het zooooo langzaam en sloom.... (zoals lisanne mijn huisgenoot zegt: het zijn net schildpadden)
Ze noemen hier trouwens alle begeleiders Tanny, dus ik ben Tanny sabinA (ze kunnen namelijk gaan sabinE zeggen…) en dan gaat het dus heel de dag van: Tanny sabina look, Tanny sabine help, Tanny, Tanny!, Tanny sabina, dit dat enz. (tanny betekent iets van tante)
Dag 3 was weer een ochtend vol met tevergeefs wachten, maar gelukkig had school eindelijk alle opdrachten op internet gezet, dus heb ik die doorgespit en kritisch vragen teruggesteld, aangezien ze niet echt rekening houden met alle opdrachten dat er ook mensen in het buitenland zitten, en ze seriues een opdracht hebben gemaakt waarbij je een presentatie op school moet houden(oja, want ik kan natuurlijk altijd even naar school vanuit zuidafrika....) maar ze gaan de opdracht nu speciaal voor mij en de andere buitenlandgangers veranderen;) Maarja, voorderest was het weer een saaie ochtend. Waarbij ik iedereen heb gestalkt met de vraag: wat kan ik doen? Kan ik wat doen? Is er iets te doen? (waarbij het antwoord dan weer was, ga maar naar travis, waarbij travis zei ga maar naar caren, waarbij caren weer zei ga maar naar travis…) en waarbij je dan uiteindelijk beland met een taak als folders vouwen! (dus dat kan ik nu heel goed!)
Smiddags weer naar de kinderen toe! Kinderen kwamen dit keer pas 2 uur terug.. jessica was ziek, dus had ik wat te doen! Samen met jessica stickers opgeplakt en gepraat over thuis. De missie van het weeshuis is om kinderen uiteindelijk terug te plaatsen, in de realiteit gebeurt dit alleen zelden..
Vervolgens kwamen de andere kinderen stuk voor stuk terug. De kinderen zitten namelijk allemaal op verschillende scholen. Daarna was het weer etenstijd, studytime, waarbij alle kinderen eigenlijk wel hulp nodig hebben, want je merkt dat ze wel echt moeite hebben met leren. Daarna nog even met de kinderen gespeelt en geknuffelt en toen alweer naar huis, en onder begeleiding van mijn kindjes naar de auto gebracht.
Vrijdag had ik vrij! Lisanne moest 3 stagekinderen naar een hike weekend brengen in een stadje wat op ongeveer uur rijden afstand lag. Ik ben toen voor de gezelligheid meegereden, en het was de planning onderweg even wat te eten en een strand te bezoeken! Wij netjes stipt op tijd om de kinderen te droppen, niemand te zien.. wij bellen, en ze zullen er ZO aankomen. Na een uur komt er dus iemand (zo typisch zuid Afrikaans) en moeten wij blijkbaar de kinderen nog verder brengen, dus op een zandwegje de kinderen weggebracht, en toen wegens tijdnood maar al onze plannen laten varen..
Savonds zijn we met een dubbeldekker door PE (Port Elizabeth) gegaan, en hebben we een kroegentocht gedaan met heel de groep. De volgende ochtend lekker uitgeslapen, was lekker weer (EINDELIJK) en gezwommen in ons zwembad en vervolgens naar het strand gegaan en voor het eerst gezwommen in de zee! Die avond weer een ouderwetse braai met heel de groep. Zondag was iedereen laat wakker, dus ben ik maar met lisanne meegegaan om haar kinderen op te halen, deze week verder met stage, en zal ik als het goed is iets meer taken op me krijgen (of niet).. , dus ik hoop op minder saaie en slome ochtenden!
liefs en groetjes,
sabine
het echte leven is weer begonnen,
vorige week dinsdag was dan mijn eerste dag! Eerst een korte introductie: Het is de bedoeling (in theorie..) dat ik van 8 tot 12 op kantoor zit, vergaderingen pleeg, schoolopdrachten maak, activiteiten voorbereid, cliëntdossiers doorneem en aanpas, dingen regel voor de kinderen, serieus doe enz. En dan komen de kinderen terug van school en ga ik van 12/1 tot ongeveer 5 naar de kinderen in mijn cottage. Ik heb cottage 8, een meisjescottage. Hierin zitten meisjes van 8 tot 15 jaartjes oud. Meeste kinderen zijn uithuisgeplaats wegens bijvoorbeeld: misbruik, mishandeling, verwaarlozing, armoede, alcohol/drugs problemen enz. Sommige kinderen hebben hun ouders verloren aan aids of iets anders.
Om 8 uur zou ik op stage zijn, dus ik was netjes 5 voor 8 op stage.. braaf vroeg opgestaan en trots dat ik zo goed op tijd was!
Travis (mijn begeleider) zou iets later zijn, maar in afrika betekent dat je anderhalf uur later bent, dus heb ik tot die tijd netjes stil op een stoel zitten wachten.. (wat dus heel moeilijk voor mij is!)
Vervolgens moest ik een opdracht van 5 minuten doen, en weer wachten..Daarna de eerste paar cliëntdossiers doorgenomen, (want ja ook Afrika is een bureaucratisch land, dus dat betekent veel onnodig papierwerk)
Smiddags EINDELIJK na cottage 8. Hierbij zit een ‘mother’ die daar soort van woont, en dan nog 1 childcare worker die elke avond naar huis gaat. En ik dan erbij. In de cottage zitten 15 meisjes.
De moeder heet Isabel, en de andere chilcareworker heeft een Afrikaanse naam, dus niet uit te spreken en te schrijven. De kinderen zijn heel leuk, en heel uitdagend! Ik stond nog maar 1 seconden in de cottage en werd al geknuffeld:P
De eerste dag mocht ik gewoon een beetje meelopen en kijken. Ook heb ik de kinderen met hun huiswerk geholpen en hebben ze mij Zuid Afrikaans leren lezen, wat dus gewoon plat nederlands is..
Dag 2, begon weer heel ambitieus met niet zo veel doen, in het begin kan je hier namelijk nog niet gelijk veel doen, en kan ik ook nog niet direct met de schoolopdrachten beginnen. Heel erg wennen dus voor mij, aangezien ik niet van stil zitten en niks doen hou..
Vervolgens smiddags weer na de kinderen toe! Tot half 2 is het erg rustig, en speel ik een beetje met de kleinere kinderen (ze zijn zo schattig!) daarna komen ook de oudere kinderen thuis en moet er gegeten worden en huiswerk worden gemaakt. Op woensdag is er voorderest niet zo veel, dus hebben we netbal gespeelt ( wat eigenlijk gewoon korfbal is:P).
Merk wel dat de childworkers hier anders ‘opvoeden’ dan in Nederland. Het is normaal om tegen de kinderen te schreeuwen, en een tik op de handen is ook niet gek. Ook worden veel persoonlijke problemen van kinderen in een groep besproken waardoor kinderen helemaal dichtslaan. Daarnaast doen ze hier ook niet aan manieren bij het eten. De tv staat gewoon aan, iedereen zit gedraaid op hun stoel, en ook wordt er niet echt netjes gegeten. En lopen ze gewoon constant van tafel weg.. Allemaal dingen waarbij in Nederland in instellingen juist erg wordt op gelet en hier totaal niet. (behalve door mij dan:P) Ook heeft een childcareworker gewoon constant haar mp3 speler in, want she loves Music! En als ze iets doen, of ergens naar toe lopen dan doen ze het zooooo langzaam en sloom.... (zoals lisanne mijn huisgenoot zegt: het zijn net schildpadden)
Ze noemen hier trouwens alle begeleiders Tanny, dus ik ben Tanny sabinA (ze kunnen namelijk gaan sabinE zeggen…) en dan gaat het dus heel de dag van: Tanny sabina look, Tanny sabine help, Tanny, Tanny!, Tanny sabina, dit dat enz. (tanny betekent iets van tante)
Dag 3 was weer een ochtend vol met tevergeefs wachten, maar gelukkig had school eindelijk alle opdrachten op internet gezet, dus heb ik die doorgespit en kritisch vragen teruggesteld, aangezien ze niet echt rekening houden met alle opdrachten dat er ook mensen in het buitenland zitten, en ze seriues een opdracht hebben gemaakt waarbij je een presentatie op school moet houden(oja, want ik kan natuurlijk altijd even naar school vanuit zuidafrika....) maar ze gaan de opdracht nu speciaal voor mij en de andere buitenlandgangers veranderen;) Maarja, voorderest was het weer een saaie ochtend. Waarbij ik iedereen heb gestalkt met de vraag: wat kan ik doen? Kan ik wat doen? Is er iets te doen? (waarbij het antwoord dan weer was, ga maar naar travis, waarbij travis zei ga maar naar caren, waarbij caren weer zei ga maar naar travis…) en waarbij je dan uiteindelijk beland met een taak als folders vouwen! (dus dat kan ik nu heel goed!)
Smiddags weer naar de kinderen toe! Kinderen kwamen dit keer pas 2 uur terug.. jessica was ziek, dus had ik wat te doen! Samen met jessica stickers opgeplakt en gepraat over thuis. De missie van het weeshuis is om kinderen uiteindelijk terug te plaatsen, in de realiteit gebeurt dit alleen zelden..
Vervolgens kwamen de andere kinderen stuk voor stuk terug. De kinderen zitten namelijk allemaal op verschillende scholen. Daarna was het weer etenstijd, studytime, waarbij alle kinderen eigenlijk wel hulp nodig hebben, want je merkt dat ze wel echt moeite hebben met leren. Daarna nog even met de kinderen gespeelt en geknuffelt en toen alweer naar huis, en onder begeleiding van mijn kindjes naar de auto gebracht.
Vrijdag had ik vrij! Lisanne moest 3 stagekinderen naar een hike weekend brengen in een stadje wat op ongeveer uur rijden afstand lag. Ik ben toen voor de gezelligheid meegereden, en het was de planning onderweg even wat te eten en een strand te bezoeken! Wij netjes stipt op tijd om de kinderen te droppen, niemand te zien.. wij bellen, en ze zullen er ZO aankomen. Na een uur komt er dus iemand (zo typisch zuid Afrikaans) en moeten wij blijkbaar de kinderen nog verder brengen, dus op een zandwegje de kinderen weggebracht, en toen wegens tijdnood maar al onze plannen laten varen..
Savonds zijn we met een dubbeldekker door PE (Port Elizabeth) gegaan, en hebben we een kroegentocht gedaan met heel de groep. De volgende ochtend lekker uitgeslapen, was lekker weer (EINDELIJK) en gezwommen in ons zwembad en vervolgens naar het strand gegaan en voor het eerst gezwommen in de zee! Die avond weer een ouderwetse braai met heel de groep. Zondag was iedereen laat wakker, dus ben ik maar met lisanne meegegaan om haar kinderen op te halen, deze week verder met stage, en zal ik als het goed is iets meer taken op me krijgen (of niet).. , dus ik hoop op minder saaie en slome ochtenden!
liefs en groetjes,
sabine
-
10 September 2012 - 22:44
Teuna:
Hoi Sabine.
Je moet wel heel veel engelen geduld hebben als ik dat zo lees,maar je hebt nog
negen en halvemaand de tijd om dat te leren en. wel relex zo;n stage maar daar ben je niet
zover voor van huis gegaan . Veel sucses met de opvoeding daar.
Groetjes Aart en Teuna de Jong -
11 September 2012 - 08:13
Claudia:
Heej Sabine,
Ja, je geduld wordt wel geoefend;) maar voor je het weet ga je zelf mee in het Afrikaanse ritme;) Als je eenmaal goed weet hoe alles werkt, krijg je vast wel meer te doen;) En zo 's middags met die kids bezig zijn is alle helemaal top toch?
Groetjes, Claudia -
11 September 2012 - 09:14
Alien:
Hoi SabinA,
Onthaasten Onthaasten, en als je dan weer terug ben noemen ze jou een schilpad, grote kans dat dit zo is!
Leuk om je verhaal- avondtuur te lezen.
Alle begin is lastig, maar het komt vast goed.
Alle goeds
Tanny Alien -
11 September 2012 - 18:24
Aniek:
Hey Sabine
super leuk om te lezen wat jij allemaal doet daar !!
wel grappig dat het daar allemaal anders en slomer gaat dan in NL
veel plezier daar en hopen dat je in de ochtend meer kan gaan doen !!
xxxx je nichtje Aniek -
11 September 2012 - 19:41
Jeanette:
Hey Sabine,
"Geduld is een schone zaak", maar zeker ook heel vermoeiend. Wat zijn wij dan in Nederland erg van de tijd en structuur. Misschien nog een leuke opdracht voor deze week 's morgens:
Omschrijf de verschillen tussen nederland en zuid afrika. Ik denk dat je dan niet aan foldertjes vouwen toekom.
Meid, relax en succes met je meiden.
Groeten Jeanette -
11 September 2012 - 21:45
Eric:
Hoi Sabine,
Ik denk dat ik wel zou kunnen wennen aan dat rustig aan doen. Lekker anderhalf uur te laat op je werk komen en vervolgens alles zo langzaam mogelijk proberen te doen. Echter als jij dan wel op tijd bent en je moet vervolgens weer anderhalve uur op iemand wachten kan ik me voorstellen dat dat ook niet alles is. Vooral als je dan ook nog niet kan wordfeuten of twitteren. Denk dat ik dan toch nog maar even aan deze kant van de evenaar blijf.
Maar leuk om te horen dat je zoveel nieuwe indrukken daar op doet. Hier begint het weer een beetje aan het omslaan. Dus ik bang dat de mooie warme zomerdagen voorbij zijn. Dus hopelijk wil jij voor ons daar extra gaan genieten van het mooie weer.
Groeten Eric en Kristel -
12 September 2012 - 13:28
Bianca:
hoi sabine,
goh dat is allemaal erg wennen, maar je rolt vast van¨zelf in het ritme :P -
16 September 2012 - 22:18
Henk J:
Hoi hoi, Sabine wat een leuke anekdotes, je moet maar zo denken zaiiiiii maar wat maak het uit, je maakt zoveel mee, je zult er straks met veel plezier op terugkijken, en jij moet je aanpassen, maar dat moeten zij ook aan jou, het kan alleen maar leuker worden, en met jou positieve instelling gaat dat zeker lukken,
tot jou volgende reisverslagxx
Henk J
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
