''Just another day at the office..'

‘Een dagelijkse dag uit mijn leven hier!”

Om een normaal (doordeweeks!) dagelijks beeld te scheppen!

07:00.. (7 uur!!! ook ik heb een hard leven!!)
M’n wekker gaat, ik kijk hoelaat het is en besluit de wekker nog een half uurtje te verzetten, op dinsdagavond heb ik namelijk altijd karaoke avond, en lig ik altijd niet zo heel vroeg in bed, dus wat extra minuten kan ik op woensdagochtend wel gebruiken.. (oke mischien iets minder hard leven) .. Ik eet wel wat sneller en douch vanavond wel, zeg ik nog tegen mezelf.. want ja ik praat graag tegen mezelf! en draai me nog een paar keer om.

07:35
Oke, nu moet ik er toch echt uit.. ik kijk uit het raam en ja hoor het zonnetje schijnt alweer, dat doet die namelijk al 3 maanden al heel hard, en bijna elke dag. (deze regel is bedoeld om jullie jaloers te maken) Het belooft vandaag alweer! een warme dag te worden. Dus ik trek mijn hemdje en mijn luchtige driekwarts speciaal voor zuid afrika gekochte lekker zittende luchtige broek aan, klaar om naar stage te gaan! Vervolgens ga ik naar de wc en kijk ik speciaal voor alien of water andere kant opdraait, naar mijn mening doet die dat niet!
Ik geniet toch maar van mijn muesli met melk ontbijt (ja mama, je leest het goed melk!), smeer een bammetje en spring onwijs lenig als ik ben mijn auto in.

08:05
Ik ga de auto starten. *start niet *
Ik ga de auto nog een keer starten *maakt geluid, en valt weer uit *
Ik start de auto nog een keer, en ja hoor Hij start! Ik haal weer opgelucht adem, dat hij toch weer gestart is! Niks kan meer fout gaan!
Ik rij vervolgens rustig naar mijn stage.

08:20
20 minuutjes te laat kom ik op stage aan, ik word vriendelijk begroet, niemand kan het wat schelen, al kom ik 3 uur te laat! Heerlijk Africa Time!
Ik start de computer en begin altijd gelijk aan mijn taken, progress reports over mijn 3 kinderen schrijven, groupsprogramma maken, dossiers filen, schoolopdrachten beginnen, personeel intervieuwen.. etc.
Om half 10 loop ik naar mijn begeleider want ik heb een afspraak met hem. Ik wil zijn deur open doen, huh hij zit op slot.. ik loop naar beneden om te vragen waar hij is. Maar meneer de begeleider is er vandaag helemaal niet! Zo leuk zuid afrikaanse mensen en afspraken en tijden! Er is weer heerlijk gecommuniceerd!

10:00
Ik ben klaar met mijn taken.. maar nog 3 a 4 uur te gaan totdat ik naar mijn kinderen kan..
Wat nu.. FACEBOOK!! Even nutteloos op facebook zitten, elke seconden refreshen.. nog even nu.nl uitspitten en dan maar even kijken wat svnoordeloos allemaal dit weekend hebben gedaan..
Yes weer 5 minuten voorbij! Wat nu..
STALKEN! Laat ik maar even tien mailtjes naar ton sturen en eva op facebook stalken (die heeft toch nooit wat te doen)
Oke ondertussen is het al elf uur, wat nu, wat nu.
Njaa je begrijpt na 3 uur zwaar verveeld te hebben, en de meeste nuteloze dingen gedaan te hebben is het eindelijk cottage tijd!

13:00
Ik loop naar de cottage! Yes wat nieuws! Natuurlijk is er nog geen kind te bekennen, de eerste komt pas om 2 uur.. en de meeste komen pas om half drie thuis! Maar mischien is er wel was, laat er alsjeblieft was zijn!!!! Want dan heb ik wat te doen! Vol spanning loop ik naar de wasmand, ja hoor! Er is was! Ik kan was doen! EN ER ZIJN OOK NOG WAT OVERHEMDJES! NU KAN IK OOK NOG STRIJKEN!
(wat zware verveling wel niet met je doet..)
Dus met iets te veel enthousiasme ga ik de was doen en strijken! Een half uur weer voorbij!
Dan tijd voor een theetje op de bank! En even bij de child care workers informeren hoe het allemaal gegaan is en of er nog wat gebeurt is. Om 2 uur wacht mijn volgende taak. Eten halen! Ik kan eten uit de keuken gaan halen en opscheppen! WEEEEEER WAT TE DOEN! HOE SPANNEND!
Vol enthousiasme schep ik de bordjes vol, en kayleen komt vervolgens thuis.
EINDELIJK EEEN KIND!!!!! Kayleen is 8 jaar, een van de jongste en een geweldig kind! Het is de enigste in mijn cottage wat nog lekker een echt kind is, vol met fantasy en verhalen.
Ze kent de naam van mijn vriendje al, en informeert ook deze dag weer hoe het mijn trouweplannen zit, en dat zij ook dit jaar gaat trouwen, en ik mag komen! Dus ze wil met de barbies gaan oefenen. Natuurlijk ben ik de beroerste niet, en maak mij ook een barbie de baas. Na 10 minuten is de trouwerij voorbij en is het sabine haarvlecht tijd, maar zoals ik het liever omschrijf: sabine maak klitten in haar haar tijd. Of verpest Sabine d’r haar tijd.
Kayleen is onwijs trots want ze kan (soort van) vlechten! Om dit niet te verpesten, en omdat ze altijd onwijs gelukkig word van mijn haar vlechten, laat ik haar zo nu en dan mijn haar vlechten. Vervolgens staat ze er op dat ik het de hele dag inhou, laat ze het aan iedereen zien, en is ze mega trots. Stiekem fatsoeneer ik het altijd wel een beetje, want ze kan bijzondere vlechten maken, en bijzondere dingen met mijn haar doe, die niet altijd aan iedereen schoonheidsbeeld zal voldoen.
Vervolgens komt fransiena thuis. Fransiena is het ‘jongetje’ in ons huis. Omdat ze van jongensdingen houdt en niet echt lady like is. Het is nu tijd voor hun te eten en ik ga erbij zitten. In mijn eerste dagen probeerde ik altijd een soort van ‘ eet gewoontes’ aan te leren. Zoeits als: eet met vork, of een mes of eet met je mond dicht, praat met je mond dicht, gooi niet alles over heel de tafel). Maar in dit land is dat helemaal niet belangrijk, en nadat ik merkte dat ik de enigste was die hier ook maar iets van zei (wat dus geen nut had op de kinderen) kijk ik nu heel geentertaind hoe ze beide hun eten met handen naar binnen proppen. Vooral kayleen is hier een master in! Vandaag eten ze rijst met wortels en vlees met groente met een sausje. Wortels eet ze als een soort konijn uit haar hand, en ze gelooft ook nog heilig dat ze nu een konijn wordt! Wat ik natuurlijk alleen maar zal beamen:P vervolgens word de rijst met de rest via haar hand naar binnen geschoven en gepropt en vertelt ze met volle mond, alle inhoud zichtbaar hoe haar dag was. vlees wordt in en uit haar mond gehaald, wat ook onwijs charmante beelden oplevert.
Vervolgens druppelen de kinderen een voor een binnen. Van iedereen krijg ik een knuffel, en ook zij gaan eerst allemaal eten. Ik vraag aan iedereen hoe hun dag was, en krijg weer alle verhalen te horen. De childcare workers begroet soms de kinderen als ze haar goede bui heeft, maar meestal begint ze zodra een kind binnen komt (zoals dit geval) te schreeuwen. Dit keer is Siphiso ‘de lul’ dat ze haar kast niet goed heeft opgeruimd, en dat ze een week lang duty’s mag doen, en dat ze een vreselijk kind is. De kinderen zijn wel wat gewend, dus horen het altijd weer gelaten aan.. Waarbij ik dan maar weer Siphiso later kan opvangen.. Daarna hebben ze allemaal nog een half uur om te spelen. Hierbij ga ik mee naar buiten, waar ook de mini kinderen uit een ander cottage rondlopen. Zodra ik ook maar 1 voet buiten mijn cottage waag komt er een zwerm van kleine kinderen mijn komt op. Als soort van hyana’s springen ze op me. En zal ik ze allemaal even moeten optillen! Soms maak ik nog de fout wat leuks met 1 iemand te doen,even op mijn nek nemen ofzo. Waarbij er volgens een rij van 15 kinderen zal ontstaan, die ook op je nek willen.. (ik kom dus ook terug met een hernia..) na een half uurtje daar gezeten te hebben, zonder ademruimte, ga ik altijd tactisch kinderen van me afvegen om weer verder te gaan. In dit half uur zijn er ook altijd wel wat conflictjes, ruzie’s etc tussen de kinderen op te lossen, dus altijd wat te doen.


15:00
Vandaag heb ik IDP met Chereen. (een op een begeleiding) Chereen wordt altijd zo lief beschreven door mijn childcare worker: (terwijl Chereen er gewoon bij zit) THAT CHILD, SHE NEVER LISTEN, SHE IS ALWAYS RUDE, SHE IS NO GOOD!
Wat een lieve mensen zijn het hier ook.. Ik werk met haar aan boosheid en vandaag gaan we een poster maken met 10 regels To calm down! Ze heeft er weer zin in, en is weer vrolijk dat ze mee mag. Ze vindt het lastig om zelf dingen te bedenken, dus help ik haar met voorbeelden. Ook heeft ze moeite met concentreren, dus moet ik nooit wat langs verzinnen voor haar. Samen versieren we de poster, en deze gaat ze op haar kamer ophangen. Daarna mag ze standaard een spelletje kiezen en met mij doen, om het gezellig af te sluiten. En lopen we weer terug, want het is study time.

15:30
Study time.
Als volgt:
Een tafel, met 15 kinderen, met leerachterstand, met gedragsproblemen, en huiswerk..
Waarbij dus eigenlijk iedereen hulp nodig heeft, rust en stilte..
Rust en stilte is al een probleem, kinderen lezen hard voor, overleggen.. praten gezellig, de childcare worker schreeuwt weer wat naar de kindern. Dus niet de ideale situatie om je op huiswerk te concentreren.
Ik begin maar altijd met de vraag: wie heeft er hulp nodig?
10 vingers gaan de lucht in..of 10 mensen schreeuwen IK! IK! IK EERST! Ik begin maar bij een iemand, en loop ze zo allemaal langs! Veel geduld is er nodig, en ook veel tijd. Officieel ben ik half 5 klaar met stage, maar om iedereen te helpen blijf ik tot 5 uur. De kinderen zijn niet heel slim, en dat je in groep 8 nog steeds moeite heb met 2 keer 3 blijf ik nog bijzonder vinden. Ook kunner er veel nog niet goed schrijven, en lezen.

17:00
Ik start mijn auto (in een keer) en rij naar huis.
Hier plof ik op de bank, om er vervolgens een half uur lang niet meer van af te komen!
Sinds een week is het dan hardloop tijd (ik ben maar weer begonnen met sporten, on niet als obesitas terug te komen) En loop een bescheiden rondje in het ondergaande zonnetje..
Daarna is het kook en eettijd! Vandaag niet al te moeilijk, dus maar het studentenmaaltijd: pasta!

20:00

Deze avond ga ik naar rugby wedstrijd van de nmmu (de universiteit hier). Het is een belangrijke wedstrijd! En er zijn dan ook onwijs veel studenten gekomen! Het is de laastste thuiswedstrijd (ofzo) ik doe alsof ik het allemaal snap en roep en lach op de juiste momenten! Het is erg gezellig, en aan het eind is er nog een bescheiden ‘after party’. Ik ga netjes om 12 uur naar huis, want de volgende dag gaat de wekker om 7 uur weer..

tot zover, het 'harde'' leven in zuid afrika..